Naar inhoud springen

Virgil van Dijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Virgil van Dijk
Van Dijk bij het Nederlands elftal in 2016
Van Dijk bij het Nederlands elftal in 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naam Virgil van Dijk
Bijnaam Big Virg[1][2]
Geboortedatum 8 juli 1991
Geboorteplaats Vlag van Nederland Breda, Nederland
Lengte 195 cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Liverpool
Rugnummer 4
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
1997–2001
2001–2009
2009
2009–2010
2010–2011
Vlag van Nederland WDS'19
Vlag van Nederland Willem II
Vlag van Nederland RJO Willem II/RKC
Vlag van Nederland Willem II
Vlag van Nederland FC Groningen
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2010–2013
2013–2015
2015–2017
2018–
Vlag van Nederland FC Groningen
Vlag van Schotland Celtic
Vlag van Engeland Southampton
Vlag van Engeland Liverpool
57(5)
76(9)
69(5)
197(18)
Interlands **
2010
2011–2013
2015–
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
2(0)
3(0)
76(9)

* Bijgewerkt op 10 juni 2024
** Bijgewerkt op 10 september 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Van Dijk in augustus 2015, spelend voor Celtic

Virgil van Dijk (Breda, 8 juli 1991) is een Nederlands profvoetballer die doorgaans als verdediger speelt. Hij verruilde Southampton in januari 2018 voor Liverpool, dat ongeveer 84,5 miljoen euro voor hem betaalde. Hiermee werd hij op dat moment de op een na duurste verdediger ter wereld. Van Dijk debuteerde in oktober 2015 in het Nederlands elftal, waarvan hij in maart 2018 aanvoerder werd. Van Dijk is op 29 augustus 2019 verkozen tot Europees voetballer van het jaar.[3]

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk heeft een Nederlandse vader, een televisie-installateur, en een Surinaamse moeder, een politievrouw, en groeide met zijn broer en zusje op in de wijk Haagse Beemden aan de rand van Breda. Na de scheiding van zijn ouders voedde hun moeder het gezin op.[4][5]

Hij begon met voetballen in de jeugd bij WDS'19 en vanaf de D-jeugd in de jeugdopleiding van Willem II. Nadat in 2010 bleek dat hoofdtrainer Andries Jonker hem niet naar het eerste elftal wilde halen en de club hem hierom geen contract wilde aanbieden, vertrok hij op 19-jarige leeftijd naar FC Groningen, waar hij begon in het beloftenelftal.[6] Halverwege het seizoen 2010/11 selecteerde Pieter Huistra hem een paar keer voor het eerste elftal.

Van Dijk debuteerde op 1 mei 2011 in het profvoetbal (als aanvaller) toen hij met het eerste elftal van FC Groningen uit aantrad tegen ADO Den Haag. Op 29 mei stond hij voor de eerste keer in de basis, in een play-offwedstrijd thuis tegen ditzelfde ADO. Die wedstrijd maakte hij zijn eerste twee doelpunten voor FC Groningen. In de voorbereiding op het seizoen 2011/12 speelde Van Dijk regelmatig mee in oefenwedstrijden. Vanaf een uitwedstrijd tegen sc Heerenveen kreeg hij een basisplaats centraal achterin. Dit ging ten koste van Jonas Ivens. Op 30 oktober 2011 scoorde hij zijn eerste competitiedoelpunt in een met 6-0 gewonnen wedstrijd tegen Feyenoord.[7] Van Dijk kende een sterk eerste seizoen, maar werd begin april 2012 met spoed naar het Martini Ziekenhuis gebracht, waar een vergevorderde blindedarmontsteking, buikvliesontsteking en niervergiftiging werden geconstateerd en Van Dijk moest vechten voor zijn leven. Deze aandoeningen werden eerder door de medische staf van FC Groningen en het Universitair Medisch Centrum Groningen niet herkend. Hij werd met spoed geopereerd en zijn herstel duurde tot de zomer van datzelfde jaar.[8]

In de zomer van 2012 sloot hij weer aan bij de selectie, waar ondertussen Robert Maaskant het trainersstokje had overgenomen van Huistra. Ondanks dat de club een wisselvallig seizoen kende, blonk Van Dijk, die samen met routinier Kees Kwakman in het centrum van de verdediging speelde, uit. Er kwam interesse van andere clubs, maar na een dramatische wedstrijd van Jong Oranje tegen Jong Italië bleek geen van de partijen te willen doorpakken.[8] Zo was Van Dijk in de zomer van 2013 kandidaat om de verdediging van PSV te komen versterken, maar de club koos uiteindelijk voor Jeffrey Bruma als nieuwe centrale verdediger.[9] Een transfer naar Brighton & Hove Albion FC of FK Krasnodar, die beiden wilden voldoen aan de vraagprijs van FC Groningen-directeur Hans Nijland werden door Van Dijk zelf van de hand gewezen. Van Dijk, die eigenlijk een overstap naar een Nederlandse topclub prefereerde, nam via directeur Nijland en zijn zaakwaarnemer zelf contact op met Marc Overmars om een eventuele overstap naar AFC Ajax te bespreken. De club, die op dat moment op de markt was voor een nieuwe centrale verdediger, besloot echter niet op de avances van Van Dijk in te gaan en trok uiteindelijk Mike van der Hoorn aan van FC Utrecht.[8]

Van Dijk verruilde FC Groningen op 22 juni 2013 voor Celtic, dat zo'n drie miljoen euro voor hem betaalde.[10] De Schotse club was op dat moment net voor de tweede keer op rij landskampioen geworden en door het faillissement van de klassieke titelconcurrent Glasgow Rangers een jaar eerder, alleenheerser in de Scottish Premier League geworden. Van Dijk won in de twee jaar die volgden zowel voor het eerst als voor de tweede keer een landskampioenschap, met achtereenvolgens 29 en 17 punten voorsprong op de dichtstbijzijnde concurrent.

Van Dijk tekende in september 2015 een contract tot medio 2020 bij het Southampton van trainers Ronald en Erwin Koeman. The Saints betaalden circa € 15.675.000,- voor hem aan Celtic, een bedrag dat door bonussen zou kunnen oplopen tot rond de achttien miljoen euro.[11][12] Dit maakte hem de duurste Nederlandse verdediger sinds Jaap Stam, die in 2001 voor ruim vijfentwintig miljoen euro van Manchester United naar Lazio ging. Van Dijk maakte op 12 september 2015 zijn debuut voor Southampton tijdens een in 0-0 geëindigde competitiewedstrijd uit tegen West Bromwich Albion. Hij begon in de basis en speelde de hele wedstrijd uit. Zijn eerste doelpunt voor Southampton volgde op 26 september 2015. Die dag maakte hij de 1-0 in een met 3-1 gewonnen competitiewedstrijd thuis tegen Swansea City. In zijn eerste seizoen werd hij door zowel zijn teamgenoten als door de fans van Southampton uitgeroepen tot de speler van het jaar. Bovendien verlengde hij zijn contract tot de zomer van 2022.

Na een sterk tweede seizoen waarin hij, tijdens de winterstop, door het vertrek van José Fonte naar West Ham United benoemd werd tot nieuwe aanvoerder van Southampton, genoot hij veel belangstelling van Engelse topclubs. Onder meer Chelsea en Liverpool waren geïnteresseerd. Laatstgenoemde club moest echter excuses aanbieden toen het Van Dijk op illegale wijze had proberen te benaderen. In de zomer van 2017 stuurde Van Dijk aan op een vertrek.[13] Op 7 augustus diende Van Dijk zelf een transferverzoek in, maar door de extreem hoge vraagprijs van rond de 50 miljoen die Southampton op hem had geplakt, kwam het niet tot een transfer, waardoor hij na het sluiten van de transferperiode weer terugkeerde bij Southampton. Hier had hij ondertussen echter zijn krediet verspeeld en belandde op de bank. In de eerste competitiehelft kwam hij slechts tot 12 wedstrijden.

Van Dijk tekende op 27 december 2017 een contract bij Liverpool. Dat betaalde circa 84,5 miljoen euro voor hem, waarmee hij zowel de duurste verdediger als de duurste Nederlandse voetballer ooit werd. Hij verdubbelde hiermee ruim het voorgaande record dat op naam stond van Marc Overmars, die voor ongeveer 40 miljoen euro van Arsenal naar FC Barcelona verhuisde.[14] Hij tekende een contract voor 5,5 jaar tot de zomer van 2023, waarmee hij omgerekend ongeveer 55 miljoen euro kon verdienen.[15] Hij kreeg bij Liverpool zijn favoriete rugnummer 4 toegewezen. Daarmee speelde hij ook bij FC Groningen en Celtic.[16] Trainer Jürgen Klopp gaf aan dat hij Van Dijk rustig wilde brengen en hield hem buiten de wedstrijdselectie voor een thuiswedstrijd tegen Burnley FC op nieuwjaarsdag.[17] Hij maakte op 5 januari 2018 alsnog zijn debuut voor Liverpool. Hij kreeg die dag een basisplaats toegewezen in een wedstrijd in het toernooi om de FA Cup, thuis op Anfield tegen stadsrivaal Everton. Van Dijk kreeg, samen met Joel Matip, de voorkeur boven het vaste centrale verdedigingsduo Ragnar Klavan en Dejan Lovren, die met kleine blessures kampten en rust kregen.[18] Van Dijk wist in de 84e minuut de winnende goal (2–1) in te koppen.[19] Hij maakte zijn Premier League-debuut voor Liverpool op maandag 22 januari in de uitwedstrijd tegen hekkensluiter Swansea City. Op 14 februari 2018 speelde hij zijn Champions League-debuut voor Liverpool. In die wedstrijd werd met 5-0 gewonnen van FC Porto. Liverpool haalde de finale van de Champions League. Daarin werd met 3-1 verloren van Real Madrid. In de Premier League eindigden 'The Reds' vierde.

Op 24 oktober stond van Dijk voor het eerst als aanvoerder op het veld van die club, later die week werd bekend dat hij derde aanvoerder werd achter Jordan Henderson en James Milner.[20] In december 2018 was hij op positie 24 de hoogste nieuwe binnenkomer in de lijst van 100 beste voetballers in de wereld, opgesteld door The Guardian.[21] Op 28 april 2019 werd Van Dijk gekozen als Speler van het Jaar in de Premier League. Hij werd de vierde Nederlander en de vijfde verdediger die deze prijs in ontvangst mocht nemen.[22] Van Dijk won op 1 juni 2019 met zijn ploeg de Champions League door in de finale met 0-2 te winnen van Tottenham Hotspur. Na de wedstrijd werd hij uitgeroepen tot Man of the Match.

In augustus 2019 werd Van Dijk door de UEFA gekozen tot Europees voetballer van het jaar. In september eindigde hij na Lionel Messi als tweede in de verkiezing voor The Best FIFA Men's Player.[23] In december eindigde hij ook bij de verkiezing voor de Ballon d'Or als tweede, met een klein verschil in punten net achter Messi.[24] In december plaatst The Guardian Van Dijk eveneens op positie 2 in de lijst van 100 beste mannelijke voetballers in de wereld.[25]

Tijdens het seizoen 2020/21 liep Van Dijk op 17 oktober een heftige blessure op in de derby tegen Everton. Keeper Jordan Pickford kwam met gestrekt been in en schopte Van Dijk uit de wedstrijd. Later bleek dat Van Dijk de voorste kruisband in de rechterknie had gescheurd. Hierdoor was hij de rest van het seizoen uitgeschakeld, en miste hij het EK 2021 met Nederland. Aan het begin van seizoen 2021/22 was hij hersteld van zijn knieblessure. Hij was hersteld na bijna een jaar er uitgelegen te hebben na een zware tackle. Hij speelde 51 wedstrijden dat seizoen, waaronder de met 1-0 verloren Champions League-finale tegen Real Madrid en de gewonnen FA Cup- en EFL Cup-finales, beide tegen Chelsea.

Op 25 februari 2024 besliste Van Dijk als aanvoerder de EFL Cup-finale tegen Chelsea met het enige doelpunt van de wedstrijd in de een-na-laatste minuut van de verlenging.[26]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2010/11 FC Groningen Vlag van Nederland Eredivisie 2 0 0 0 3 2 5 2
2011/12 23 3 1 0 0 0 24 3
2012/13 32 2 3 0 2 0 37 2
Club totaal 57 5 4 0 0 0 5 2 66 7
2013/14 Celtic Vlag van Schotland Scottish Premiership 36 5 3 0 8 0 0 0 47 5
2014/15 35 4 9 4 14 2 0 0 58 10
2015/16 5 0 0 0 5 0 0 0 10 0
Club totaal 76 9 12 4 27 2 0 0 115 15
2015/16 Southampton Vlag van Engeland Premier League 34 3 4 0 0 0 0 0 38 3
2016/17 21 1 3 1 6 2 0 0 30 4
2017/18 12 0 0 0 0 0 12 0
Club totaal 67 4 7 1 6 2 0 0 80 7
2017/18 Liverpool Vlag van Engeland Premier League 14 0 2 1 6 0 0 0 22 1
2018/19 38 4 0 0 12 2 0 0 50 6
2019/20 38 5 2 0 8 0 2 0 50 5
2020/21 5 1 3 0 0 0 0 0 8 1
2021/22 34 3 8 0 9 0 0 0 51 3
2022/23 32 3 0 0 8 0 1 0 41 3
2023/24 36 2 7 2 5 0 0 0 48 4
Club totaal 196 17 22 3 48 2 3 0 244 19
Totaal 397 35 45 8 81 6 8 2 531 51
Bijgewerkt tot 30 mei 2024

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Nederland –19

Op 12 mei 2010 debuteerde Van Dijk voor Nederland –19, in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Zuid-Korea –19 (1-0).

Interlands van Virgil van Dijk[27]
Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Nederland FC Groningen
1. 12 mei 2010 Vlag van Nederland NederlandZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 1 – 0 Vriendschappelijk 0
Nederland –21

Op 14 november 2011 debuteerde Van Dijk voor Nederland –21, in een kwalificatiewedstrijd tegen Schotland –21 (1-2).

Interlands van Virgil van Dijk[28]
Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Nederland FC Groningen
1. 14 november 2011 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 1 – 2 Kwalificatie EK 2013 0
2. 15 augustus 2012 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 0 – 3 Vriendschappelijk 0
3. 5 februari 2013 Vlag van Kroatië KroatiëNederland Vlag van Nederland 1 – 2 Vriendschappelijk 0

Nederlands elftal

[bewerken | brontekst bewerken]

Van Dijk behoorde in 2014 driemaal tot de selectie, maar debuteerde dat jaar nog niet. Op zaterdag 10 oktober 2015 debuteerde Van Dijk in het Nederlands elftal, in een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Kazachstan (1-2). Andere debutanten in die wedstrijd onder leiding van bondscoach Danny Blind waren Anwar El Ghazi, Kenny Tete (beiden Ajax) en Jeroen Zoet (PSV). Drie dagen later speelde Van Dijk ook in de verloren thuiswedstrijd tegen Tsjechië (2-3) en liepen hij en het Nederlands Elftal definitief kwalificatie mis voor het EK 2016 in Frankrijk.

Door een blessure miste hij de helft van de in 2016 en 2017 gespeelde kwalificatiewedstrijden voor het WK 2018. Nederland kwalificeerde zich niet voor dit WK. Vanaf november 2017 werd Matthijs de Ligt zijn vaste partner in de centrale verdediging. Bondscoach Ronald Koeman wees Van Dijk in maart 2018 aan als nieuwe aanvoerder van het Nederlands elftal.[29] Hij maakte op 26 maart zijn eerste interlanddoelpunt, tijdens een met 0–3 gewonnen oefenwedstrijd tegen Portugal.

Op 19 november 2018, tijdens de Nations League-wedstrijd tegen Duitsland kreeg hij tijdens de wedstrijd per briefje van de bondscoach instructies om 'voorin te blijven hangen', uiteindelijk maakte hij de belangrijke gelijkmaker en plaatste het Nederlands elftal zich bij de laatste vier in dit toernooi. In 2019 speelde hij ook de finale van dit toernooi.

Van Dijk miste het naar 2021 uitgestelde EK 2020 door een zware knieblessure. Van Dijk werd geselecteerd voor deelname aan het WK 2022. Dit betekende dat hij op 31-jarige leeftijd alsnog zijn debuut maakte op de eindronde van een groot toernooi. Tijdens dit toernooi was hij basisspeler als middelste van drie centrale verdedigers, tussen Nathan Aké en (meestal) Jurriën Timber. Tijdens de beslissende strafschoppenserie in de kwartfinale tegen Argentinië miste hij de eerste strafschop.[30] Hij was ook de aanvoerder tijdens het EK 2024, waarin Nederland de halve finale haalde. Van Dijk miste geen minuut dat toernooi en vormde samen met Stefan de Vrij het vaste verdedigingsduo.

Interlands van Virgil van Dijk[31]
Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Engeland Southampton 0
1. 10 oktober 2015 Vlag van Kazachstan KazachstanNederland Vlag van Nederland 1 – 2 Kwalificatie EK 2016
2. 13 oktober 2015 Vlag van Nederland NederlandTsjechië Vlag van Tsjechië 2 – 3
3. 13 november 2015 Vlag van Wales WalesNederland Vlag van Nederland 2 – 3 Vriendschappelijk
4. 25 maart 2016 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3
5. 27 mei 2016 Vlag van Ierland IerlandNederland Vlag van Nederland 1 – 1
6. 1 juni 2016 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 1 – 2
7. 4 juni 2016 Vlag van Oostenrijk OostenrijkNederland Vlag van Nederland 0 – 2
8. 6 september 2016 Vlag van Zweden ZwedenNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2018
9. 7 oktober 2016 Vlag van Nederland NederlandWit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 1
10. 10 oktober 2016 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 1
11. 9 november 2016 Vlag van Nederland Nederland - België Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk
12. 13 november 2016 Vlag van Luxemburg LuxemburgNederland Vlag van Nederland 1 – 3 Kwalificatie WK 2018
13. 7 oktober 2017 Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandNederland Vlag van Nederland 1 – 3
14. 10 oktober 2017 Vlag van Nederland NederlandZweden Vlag van Zweden 2 – 0
15. 9 november 2017 Vlag van Schotland SchotlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1 Vriendschappelijk
16. 14 november 2017 Vlag van Roemenië RoemeniëNederland Vlag van Nederland 0 – 3
Als speler bij Vlag van Engeland Liverpool 9
17. 23 maart 2018 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 0 – 1 Vriendschappelijk
18. 26 maart 2018 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 0 – 3 Goal 45+2'
19. 4 juni 2018 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 1 – 1
20. 6 september 2018 Vlag van Nederland Nederland - Peru Vlag van Peru 2 – 1
21. 9 september 2018 Vlag van Frankrijk Frankrijk - Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Nations League 2018/19
22. 13 oktober 2018 Vlag van Nederland Nederland - Duitsland Vlag van Duitsland 3 – 0 Goal 30'
23. 16 november 2018 Vlag van Nederland Nederland - Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0
24. 19 november 2018 Vlag van Duitsland Duitsland - Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 Goal 90'
25. 21 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland - Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 0 EK-kwalificatie 2020 Goal 86'
26. 24 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland - Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 3
27. 6 juni 2019 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 3 – 1 Nations League 2018/19
28. 9 juni 2019 Vlag van Portugal PortugalNederland Vlag van Nederland 1 – 0
29. 6 september 2019 Vlag van Duitsland DuitslandNederland Vlag van Nederland 2 – 4 EK-kwalificatie 2020
30. 9 september 2019 Vlag van Estland EstlandNederland Vlag van Nederland 0 – 4
31. 10 oktober 2019 Vlag van Nederland NederlandNoord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 3 – 1
32. 13 oktober 2019 Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandNederland Vlag van Nederland 1 – 2
33. 16 november 2019 Vlag van Noord-Ierland Noord-IerlandNederland Vlag van Nederland 0 – 0
34. 4 september 2020 Vlag van Nederland NederlandPolen Vlag van Polen 1 – 0 Nations League 2020/21
35. 7 september 2020 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 0 – 1
36. 7 oktober 2020 Vlag van Nederland NederlandMexico Vlag van Mexico 0 – 1 Vriendschappelijk
37. 11 oktober 2020 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaNederland Vlag van Nederland 0 – 0 Nations League 2020/21
38. 14 oktober 2020 Vlag van Italië ItaliëNederland Vlag van Nederland 1 – 1
39. 1 september 2021 Vlag van Noorwegen NoorwegenNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2022
40. 7 september 2021 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 6 – 1
41. 8 oktober 2021 Vlag van Letland LetlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1
42. 11 oktober 2021 Vlag van Nederland NederlandGibraltar Vlag van Gibraltar 6 – 0 Goal 9'
43. 13 november 2021 Vlag van Montenegro MontenegroNederland Vlag van Nederland 2 – 2
44. 16 november 2021 Vlag van Nederland NederlandNoorwegen Vlag van Noorwegen 2 – 0
45. 26 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDenemarken Vlag van Denemarken 4 – 2 Vriendschappelijk
46. 29 maart 2022 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 1
47. 3 juni 2022 Vlag van België BelgiëNederland Vlag van Nederland 1 – 4 Nations League 2022/23
48. 22 september 2022 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 0 – 2
49. 25 september 2022 Vlag van Nederland NederlandBelgië Vlag van België 1 – 0 Goal 73'
50. 21 november 2022 Vlag van Senegal SenegalNederland Vlag van Nederland 0 – 2 WK 2022
51. 25 november 2022 Vlag van Nederland NederlandEcuador Vlag van Ecuador 1 – 1
52. 29 november 2022 Vlag van Nederland NederlandQatar Vlag van Qatar 2 – 0
53. 3 december 2022 Vlag van Nederland NederlandVerenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 3 – 1
54. 9 december 2022 Vlag van Nederland NederlandArgentinië Vlag van Argentinië 2 – 2
55. 24 maart 2023 Vlag van Frankrijk FrankrijkNederland Vlag van Nederland 4 – 0 Kwalificatie EK 2024
56. 27 maart 2023 Vlag van Nederland NederlandGibraltar Vlag van Gibraltar 3 – 0
57. 14 juni 2023 Vlag van Nederland NederlandKroatië Vlag van Kroatië 2 – 4 Nations League 2022/23
58. 18 juni 2023 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 2 – 3
59. 7 september 2023 Vlag van Nederland NederlandGriekenland Vlag van Griekenland 3 – 0 Kwalificatie EK 2024
60. 10 september 2023 Vlag van Ierland IerlandNederland Vlag van Nederland 1 – 2
61. 13 oktober 2023 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2
62. 16 oktober 2023 Vlag van Griekenland GriekenlandNederland Vlag van Nederland 0 – 1 Goal 90+3'
63. 18 november 2023 Vlag van Nederland NederlandIerland Vlag van Ierland 1 – 0
64. 21 November 2023 Vlag van Gibraltar Gibraltar - Nederland Vlag van Nederland 0 – 6
65. 22 maart 2024 Vlag van Nederland NederlandSchotland Vlag van Schotland 4 – 0 Vriendschappelijk
66. 26 maart 2024 Vlag van Duitsland DuitslandNederland Vlag van Nederland 2 – 1
67. 6 juni 2024 Vlag van Nederland NederlandCanada Vlag van Canada 4 – 0 Goal 83'
68. 10 juni 2024 Vlag van Nederland NederlandIJsland Vlag van IJsland 4 – 0 Goal 49'
69. 16 juni 2024 Vlag van Polen PolenNederland Vlag van Nederland 1 – 2 EK 2024
70. 21 juni 2024 Vlag van Nederland NederlandFrankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0
71. 25 juni 2024 Vlag van Nederland NederlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 - 3
72. 2 juli 2024 Vlag van Roemenië RoemeniëNederland Vlag van Nederland 0 - 3
73. 6 juli 2024 Vlag van Nederland NederlandTurkije Vlag van Turkije 2 – 1
74. 10 juli 2024 Vlag van Nederland NederlandEngeland Vlag van Engeland 1 – 2
75. 7 september 2024 Vlag van Nederland NederlandBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 5 – 2 Nations League 2024/25
76. 10 september 2024 Vlag van Nederland NederlandDuitsland Vlag van Duitsland 2 – 2
77. 11 oktober 2024 Vlag van Hongarije Hongarije - Vlag van Nederland Nederland 1 – 1

Van Dijk is getrouwd en heeft vier kinderen.

Vlag van Schotland Celtic
Vlag van Engeland Liverpool

Individueel

[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
Vlag van Nederland Arjen Robben
2015-2018
Aanvoerder Nederlands voetbalelftal
2018-heden
Zie de categorie Virgil van Dijk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.